W procesie rozwoju naszego organizmu, począwszy od momentu zapłodnienia ,dochodzi do procesu ciągłej przebudowy większości tkanek naszego organizmu. Dla przykładu nasz naskórek ulega ciągłej wymiana, na miejsce którego powstają nowe warstwy. Ten sam proces dotyczy nabłonka jelit. W momencie uszkodzenia wątroby dochodzi do jej regeneracji poprzez wytworzenie nowych komórek. Złamana kość najpierw ulega miejscowej resorpcji, a później nadbudowie. Są jednak w naszym organizmie tkanki, które niestety nie ulegają tak łatwej przebudowie.
Jedną z takich tkanek jest chrząstka szklista pokrywająca elementy kostne naszych stawów – odpowiada za gładki ruch w stawie oraz częściowo za amortyzację. Składa się z rzędów komórek, które w momencie uszkodzenia z różnych powodów nie ulegają niestety regeneracji.
W przypadku uszkodzenia pełnej grubości chrząstki oraz wykonania punkcji celem pokrycia kości komórkami szpiku dochodzi do odtworzenia chrząstki. Nie jest to jednak chrząstka szklista, a włóknista o zupełnie innych właściwościach ulegająca szybszemu zużyciu.
Problemem w przypadku uszkodzenia chrząstki jest fakt, iż pośród komórek tworzących ich warstwy nie ma takich, które odpowiadają za ich namnażanie. Po ukończeniu wzrostu i dojrzewania chrząstki szklistej proces jej przebudowy zostaje zakończony.
Są w naszym organizmie jednak komórki, które nie dość, że ulegają ciągłemu podziałowi tworząc nowe komórki, a te tkanki itd., to jeszcze mogą się różnicować w wielu kierunkach. Dla przykładu z tej samej komórki może powstać zarówno kość, chrząstka jak i mięsień czy elementy krwi. Są one nazywane komórkami multi, pluri bądź totipotencjalnymi.
W drodze ,,poszukiwań” takie komórki udało się odnaleźć w kilku miejscach naszego organizmu. Te które są dość dobrze dostępne celem ich wykorzystania to :
1)szpik kostny
2)tkanka tłuszczowa
W chwili obecnej pobierając ww. tkanki i poddając je oczyszczeniu oraz segregując poszczególne komórki możemy uzyskać materiał bogaty w te jednostki, które po przeniesieniu w dane miejsce ulegają proliferacji i specjalizacji do komórek otoczenia.
Np. jeśli tak przygotowaną zawiesinę podamy do kolana może ona spowodować odbudowę powierzchni chrzęstnej stawu. Im bliżej miejsca uszkodzenia podamy takie komórki tym większe ich zagęszczenie w miejscu ubytku i większa szansa na odbudowę, dlatego w medycynie regeneracyjnej stawów podawane są one jako:
1)iniekcje dostawowe
2)wypełnienie pokrycia błoną w miejscu uszkodzonej chrząstki – lepsze, bardziej wiarygodne wyniki
Najczęściej zadawane pytania
1)Jaki jest koszt takiej terapii?
Niestety z uwagi na wciąż początkowy charakter tego rodzaju leczenia wynosi ono około 4-5 tys zł za pobranie i podaż materiału.
2)Czy leczenie daje 100% efekty?
Niestety jak rodzaj leczenia nie można mówić o takiej skuteczności. Jednak efekty są obiecujące
3)Czy w momencie gdy dochodzi do poprawy oznacza to, że chrząstka ulegnie pełnej regeneracji i staw będzie całkiem zdrowy?
W chwili obecnej brak jest długofalowych efektów(jedynie paroletnie) zastosowanego leczenia, jednak patrząc na historię leczenia tego schorzenia i obecne efekty, jest to w chwili obecnie ostatnia przed endoprotezoplastyką metodą dającą szanse długotrwałego ustąpienia dolegliwości
4)Czy są skutki uboczne terapii?
Na początku wprowadzania metody postulowało się ryzyko powstawania nowotworów z uwagi na fakt, iż komórki które podajemy mogą się rozmnażać intensywnie oraz w kierunku tkanek innego rodzaju. Również w początkowych eksperymentach na zwierzętach obserwowało się takie wyniki. Jednak do dnia dzisiejszego nie opublikowano żadnego przypadku tego rodzaju po zastosowaniu leczenia u ludzi.